Zryczałtowany podatek dochodowy

Zryczałtowany podatek dochodowy

Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 1998 r., nr 144, poz. 930).

Z ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych mogą skorzystać działalności gospodarcze prowadzone przez:
- osoby fizyczne,
- spółki cywilne,
- spółki jawne,
- osoby rozpoczynające działalność,
- osoby fizyczne osiągające przychody z wynajmu.

Limit obrotów w roku poprzednim dla osób prowadzących działalność gospodarczą wynosi 150 tys. euro.

Tej formy opodatkowania nie mogą stosować:
- przedsiębiorcy opłacający podatek w formie karty podatkowej,
- przedsiębiorcy korzystający z okresowego zwolnienia z podatku dochodowego,
- przedsiębiorcy osiągający dochód z: prowadzenia aptek, lombardów, kantorów wymiany walut, wykonywania wolnego zawodu,
- przedsiębiorcy wytwarzający wyroby obłożone akcyzą,
- przedsiębiorcy, którzy prowadzili poprzednio wspólnie działalność i płacili podatek na zasadach ogólnych i odwrotnie,
- świadczenie niektórych usług (załącznik nr 2 do ustawy): np. pośrednictwo w sprzedaży paliw, pośrednictwo finansowe, usługi prawnicze, usługi rachunkowe.

Przedmiotem opodatkowania jest wysokość przychodów. Podatnik ma obowiązek prowadzenia ewidencji przychodów. Nie ma obowiązku ewidencji w przypadku przychodów z wynajmu, jeśli została zawarta umowa.

Podstawa opodatkowania
Podatek jest ustalany od wysokości przychodów. Od przychodów można odliczyć straty z lat ubiegłych, składki na ubezpieczenie społeczne, darowizny do 6% przychodów, wydatki rehabilitacyjne, wydatki na internet.

Stawki zryczałtowanego podatku dochodowego (art. 12 ustawy):
a) 20% - od przychodów z wykonywania wolnych zawodów,
b) 17% - od świadczonych niektórych usług,
c) 8,5% - z działalności usługowej i gastronomicznej,
d) 5,5% - od przychodów z działalności wytwórczej,
e) 3% - z działalności usługowej w zakresie handlu i inne.

Podatek zryczałtowany pobiera się bez pomniejszenia przychodu o koszty uzyskania. Jeżeli podatnik prowadzi działalność opodatkowaną różnymi stawkami to ryczałt ustala się wg stawki właściwej dla przychodów każdego rodzaju pod warunkiem, że ewidencja jest prowadzona w sposób umożliwiający określenie przychodów z każdego rodzaju działalności. Jeśli jest to niemożliwe ryczałt wynosi 8,5%, z tym że jeżeli podatnik miał przychody opodatkowane stawką np. 17% to stosuje się tą wyższą stawkę. Wyliczony ryczałt obniża się w pierwszej kolejności o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne opłaconej przez podatnika.

Podatnicy wybierając tą formę opodatkowania mają obowiązek posiadać i przechowywać:
- dowody zakupu towarów (po to, aby uzyskane przychody miały odzwierciedlenie w dowodach zakupu towarów),
- wykaz środków trwałych i WNiP,
- ewidencję wyposażenia,
- ewidencję przychodów za każdy rok podatkowy,
- karty przychodów pracowników.

Podatnik ma również obowiązek sporządzić na koniec roku, przy zmianie wspólników oraz przy likwidacji działalności spis z natury towarów, materiałów podstawowych i pomocniczych, wyrobów gotowych, braków. Jeśli podatnik likwiduje działalność to spisem z natury obejmuje także środki trwałe i wyposażenie.

Ryczałt wylicza się na każdy miesiąc i wpłaca do 20-go następnego miesiąca na rachunek budżetu. Podatnik może też wybrać kwartalny termin opłacania ryczałtu. Podatnicy do końca stycznia następnego roku składają zeznanie podatkowe na druku PIT-28.

Zalety stosowania zryczałtowanego podatku dochodowego:
- stosunkowo niewysokie stawki podatku,
- możliwość stosowania odliczeń od podatku i dochodu oraz ulg,
- ograniczony obowiązek (w porównaniu do opodatkowania na zasadach ogólnych) prowadzenia ewidencji i składania zeznań podatkowych.

Wady:
- brak możliwości wspólnego opodatkowania z małżonkiem,
- dużo ograniczeń w zakresie wyboru tej formy opodatkowania.
Następny
« Poprzedni postt
Poprzedni
Nowy post »